Het verhaaltje Curacao
Door: Manon van Os
Blijf op de hoogte en volg Manon
29 Juni 2011 | Curaçao, Willemstad
Eindelijk heb ik internet, dus kan ik nu het allerlaatste verslagje vanuit Curaçao plaatsen, die ik zondag op mijn kamertje heb getypt..
Bon dia schatjes!
Hier zit ik dan, in mijn kale kamertje in Willemstad. Vannacht is het zover om afscheid te nemen van dit prachtige eiland. Met pijn in mijn hart schrijf ik dit verhaaltje. Ik wil nog helemaal niet weg!
Eerst maar eens even een korte update over het laatste weekje op Curacao:
Het belangrijkste van deze week was dat ik ben geopereerd aan mijn teen! Al een paar weken had ik er last van en hij was flink aan het ontsteken. Woensdag had ik er vort zo'n last van, dus toch maar naar de dokter gegaan. Daar bleek dat ik een ingegroeide teennagel had en er direct aan geopereerd moest worden. Zo gezegd zo gedaan, de volgende dag zijn we naar een chirurg gegaan.. echt geen pretje was dat! De twee verdovingsspuiten die ik in mijn teen kreeg deden MEGA zeer! En toen hij daarna in mijn teen ging snijden voelde ik het best goed.. om nog maar te zwijgen over de pijn toen de verdoving begon uit te werken. Maar het was allemaal voor een goed doel, want nu heb ik er bijna geen last meer van! Het geneest erg snel en gelukkig mag ik gewoon zwemmen:) Wel loop ik nog rond met een dikke teen, omdat ik er heel leuk een super groot verband omheen moet. En ik zit aan de antibiotica wat betekent dat ik helaas geen alcohol mag drinken.. en dat tijdens het laatste weekend op Curaçao:(
Naast mijn teengedoe zijn we deze week wezen quad rijden! Een geweldige ervaring, lekker off-road het eiland rondcrossen! Soms een beetje steil naar beneden en over grote rotsen heen, maar dat was heel leuk! Veel mooie dingen gezien en op het eind zat je heerlijk van top tot teen onder de modder;)
Verder nog bij verschillende strandjes geweest, zoals Daaibooi, Piscadera Baai en Cas Abao. En we zijn de hele week lekker wezen uit eten bij de Boogjes, L'aldea en Zanzibar.
Een mooie afsluiting van de laatste week!
Het afscheid op stage vond ik verschrikkelijk moeilijk. Ik ben 5 dagen per week intensief met de kinderen bezig geweest en dan krijg je toch een goede band met ze. De laatste dag hebben we spelletjes gedaan en pannenkoeken gegeten, een super gezellige sfeer! Toen de kinderen me op het eind allemaal een dikke knuffel gaven en zeiden dat ze me heel erg gingen missen, kon ik het eigenlijk niet meer droog houden. Wat een schatjes zijn het toch ook, ik wil ze helemaal niet missen!
Met een rotgevoel maar ook voldaan verliet ik voor de laatste keer mijn stage. Ik heb er veel kunnen betekenen en ik zal nog erg vaak aan deze stage en deze kinderen terug denken!
En nu is het dan zover om naar Amerika te vertrekken..
Als ik terugkijk op de afgelopen 5 maanden dan kan ik zeggen dat dit de mooiste tijd van mijn leven is geweest!
Ik heb moeilijke momenten gehad, zoals de heimwee in het begin, maar ik heb zoveel meer onvergetelijke, mooie momenten gehad! Ik ben ontzettend blij dat ik heb doorgezet en er zo een geweldige tijd van heb kunnen maken.
Dit is de beste keus geweest die ik ooit heb gemaakt. Als je kijkt hoeveel je er voor terug krijgt..
Ik heb constant nieuwe ervaringen opgedaan en zoveel nieuwe dingen van het leven mogen ontdekken. Ik heb super veel over anderen, het leven in een andere cultuur en vooral over mijzelf mogen leren en dat is geweldig! Ik ben steeds meer te weten gekomen wie Manon nu eigenlijk is. En al die nieuwe ervaringen.. dit pakt niemand ooit nog van mij af!!
Ik heb gelachen, gehuild, gefeest, heel vaak op het strand gelegen, nieuwe vrienden gemaakt, gekingt;) en nog veel meer! Een super tijd!
Die tijd is voorbij gevlogen, het lijkt als de dag van gisteren dat ik op Schiphol stond, en nu vertrek ik gewoon alweer!
Curacao gaat mij zeker nog een keer terugzien! (Sowieso nog één dagje in augustus, omdat ik via Curacao naar NL vlieg;)) Ik ben het een geweldig eiland gaan vinden met de vriendelijke bevolking hier, het leuke taaltje en de hele sfeer. Curacao zit in mijn hart!
Helaas komt aan alles een eind dus ook aan dit mooie avontuur. Ik vind het echt verschrikkelijk en de tranen rollen over mijn wangen. Maar wie afscheid neemt, krijgt er ook weer iets heel moois voor terug. En dat gaan mijn avonturen in Amerika worden. Want ook daar zal ik ontzettend veel nieuwe ervaringen tegemoet gaan!
Het verhaaltje Curacao is nu echt echt echt uit.
AYOO DUSHI'S!!
Ps. Voor degene die het nog niet weten: Bram en ik vliegen op maandag 27 juni 07.30 (lokale tijd) naar Miami, waar we rond 10.30 aankomen.
Mijn volgende verslagje zal vanuit Miami zijn.
Bon dia schatjes!
Hier zit ik dan, in mijn kale kamertje in Willemstad. Vannacht is het zover om afscheid te nemen van dit prachtige eiland. Met pijn in mijn hart schrijf ik dit verhaaltje. Ik wil nog helemaal niet weg!
Eerst maar eens even een korte update over het laatste weekje op Curacao:
Het belangrijkste van deze week was dat ik ben geopereerd aan mijn teen! Al een paar weken had ik er last van en hij was flink aan het ontsteken. Woensdag had ik er vort zo'n last van, dus toch maar naar de dokter gegaan. Daar bleek dat ik een ingegroeide teennagel had en er direct aan geopereerd moest worden. Zo gezegd zo gedaan, de volgende dag zijn we naar een chirurg gegaan.. echt geen pretje was dat! De twee verdovingsspuiten die ik in mijn teen kreeg deden MEGA zeer! En toen hij daarna in mijn teen ging snijden voelde ik het best goed.. om nog maar te zwijgen over de pijn toen de verdoving begon uit te werken. Maar het was allemaal voor een goed doel, want nu heb ik er bijna geen last meer van! Het geneest erg snel en gelukkig mag ik gewoon zwemmen:) Wel loop ik nog rond met een dikke teen, omdat ik er heel leuk een super groot verband omheen moet. En ik zit aan de antibiotica wat betekent dat ik helaas geen alcohol mag drinken.. en dat tijdens het laatste weekend op Curaçao:(
Naast mijn teengedoe zijn we deze week wezen quad rijden! Een geweldige ervaring, lekker off-road het eiland rondcrossen! Soms een beetje steil naar beneden en over grote rotsen heen, maar dat was heel leuk! Veel mooie dingen gezien en op het eind zat je heerlijk van top tot teen onder de modder;)
Verder nog bij verschillende strandjes geweest, zoals Daaibooi, Piscadera Baai en Cas Abao. En we zijn de hele week lekker wezen uit eten bij de Boogjes, L'aldea en Zanzibar.
Een mooie afsluiting van de laatste week!
Het afscheid op stage vond ik verschrikkelijk moeilijk. Ik ben 5 dagen per week intensief met de kinderen bezig geweest en dan krijg je toch een goede band met ze. De laatste dag hebben we spelletjes gedaan en pannenkoeken gegeten, een super gezellige sfeer! Toen de kinderen me op het eind allemaal een dikke knuffel gaven en zeiden dat ze me heel erg gingen missen, kon ik het eigenlijk niet meer droog houden. Wat een schatjes zijn het toch ook, ik wil ze helemaal niet missen!
Met een rotgevoel maar ook voldaan verliet ik voor de laatste keer mijn stage. Ik heb er veel kunnen betekenen en ik zal nog erg vaak aan deze stage en deze kinderen terug denken!
En nu is het dan zover om naar Amerika te vertrekken..
Als ik terugkijk op de afgelopen 5 maanden dan kan ik zeggen dat dit de mooiste tijd van mijn leven is geweest!
Ik heb moeilijke momenten gehad, zoals de heimwee in het begin, maar ik heb zoveel meer onvergetelijke, mooie momenten gehad! Ik ben ontzettend blij dat ik heb doorgezet en er zo een geweldige tijd van heb kunnen maken.
Dit is de beste keus geweest die ik ooit heb gemaakt. Als je kijkt hoeveel je er voor terug krijgt..
Ik heb constant nieuwe ervaringen opgedaan en zoveel nieuwe dingen van het leven mogen ontdekken. Ik heb super veel over anderen, het leven in een andere cultuur en vooral over mijzelf mogen leren en dat is geweldig! Ik ben steeds meer te weten gekomen wie Manon nu eigenlijk is. En al die nieuwe ervaringen.. dit pakt niemand ooit nog van mij af!!
Ik heb gelachen, gehuild, gefeest, heel vaak op het strand gelegen, nieuwe vrienden gemaakt, gekingt;) en nog veel meer! Een super tijd!
Die tijd is voorbij gevlogen, het lijkt als de dag van gisteren dat ik op Schiphol stond, en nu vertrek ik gewoon alweer!
Curacao gaat mij zeker nog een keer terugzien! (Sowieso nog één dagje in augustus, omdat ik via Curacao naar NL vlieg;)) Ik ben het een geweldig eiland gaan vinden met de vriendelijke bevolking hier, het leuke taaltje en de hele sfeer. Curacao zit in mijn hart!
Helaas komt aan alles een eind dus ook aan dit mooie avontuur. Ik vind het echt verschrikkelijk en de tranen rollen over mijn wangen. Maar wie afscheid neemt, krijgt er ook weer iets heel moois voor terug. En dat gaan mijn avonturen in Amerika worden. Want ook daar zal ik ontzettend veel nieuwe ervaringen tegemoet gaan!
Het verhaaltje Curacao is nu echt echt echt uit.
AYOO DUSHI'S!!
Ps. Voor degene die het nog niet weten: Bram en ik vliegen op maandag 27 juni 07.30 (lokale tijd) naar Miami, waar we rond 10.30 aankomen.
Mijn volgende verslagje zal vanuit Miami zijn.
-
30 Juni 2011 - 05:23
Marti:
Hoi Manon en Bram,
jammer voor jullie dat het ten einde is.... Als je bedenkt hoeveel voorbereiding hier aan vooraf is gegaan... Maanden van regelen, plannen, stress ;-) Toen kwam daar de voorbereiding voor de reis naar Amerika nog bij. Hoelang zullen we gaan, waar gaan we allemaal naartoe, hoe zullen we gaan. En dan is het eerste gedeelte van het avontuur al voorbij! Maar jullie hebben een te gekke tijd gehad, en heel heel veel geleerd. Dit zijn ervaringen die je op de beste school niet kunt leren, dit zijn levenservaringen. Ik ben blij dat wij ook hebben kunnen zien hoe jullie daar leefden en woonden. In en kleine hete kamer, zonder airco :-P , maar in een prachtig lang, in een compleet andere wereld! Manon ik ben trots op jou dat jij dit avontuur bent aan gegaan! Wie had dat nog ooit gedacht: ons Manonneke helemaal alleen in dat grote vliegtuig naar de andere kant van de oceaan.. Ik niet in ieder geval! Maar ze ging, en met tranen in mijn ogen in pijn in mijn hart liet ik haar gaan. Iedereen zei tegen mij dat ik je los moest laten, dat dat goed was. Maar oo wat deed het pijn! Ik heb nog steeds je bed niet verschoond, want als ik nu kamer binnenkom ruikt het nog n beetje naar mijn meisje....
Je ging als een meisje van 21 en je komt terug als een vrouw van 22.
Lieve Manon en Bram, geniet nog van als het moois van Amerika jullie te bieden heeft!
xxx Mama -
30 Juni 2011 - 05:52
Mario:
Veel plezier met je volgende avontuur in Amerika. -
01 Juli 2011 - 21:03
Betsie:
Helemaal met Marti's ontroerende woorden eens! Wat een geweldige ervaring!
En wat mooi stoere foto's met die quats!
En nu maar genieten van Amerika! xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
